Πριν από δυο χρονιά η Τουλούζ απέκτησε έναν αδερφό. Αυτός με τα δυο του αδελφάκια είχε πεταχτεί στο στρατόπεδο του Αγ. Ανδρέα και ταΐζονταν από μερικούς φαντάρους, όμως κάποιοι άλλοι έριχναν κατά καιρούς φόλες στο στρατόπεδο και τα κουταβάκια κινδύνευαν.
Ο φίλος της κόρης μου που υπηρετούσε τότε εκεί πήρε την αδελφή του Μπέιλι και εμείς μετά από λίγες μέρες αποφασίσαμε να πάρουμε το μικρό στο σπίτι. Πήγαμε και τον πήραμε ένα Κυριακάτικο βράδυ, από την είσοδο του στρατοπέδου.
Ο Μπέιλι είναι το ακριβώς αντίθετο από την αδελφή του, που μένει με τον φίλο της κόρης μου λίγα μέτρα από το δικό μας σπιτικό.. Εκείνη λατρεύει τη βόλτα με αυτοκίνητο, αυτός πάλι δεν μπαίνει με τίποτα μέσα και όταν πια μπει παραμένει απόλυτα αγχωμένος μέχρι το τέλος της διαδρομής…
Ο μικρός κουταβίνος έγινε τελικά ένας μεγαλόσωμος ποιμενικός βουτυρομπεμπές.. Είναι ένας λιχούδης παμφάγος σκυλάκος που λατρεύει απόλυτα τη μεγάλη του θετή αδελφή, την Τουλούζ. Την ακολουθεί πιστά όπου κι αν πάει και όταν την αποχωρίζεται χαλάει τον κόσμο στη φωνή..
Εκείνη του έμαθε άλλωστε όλα τα κόλπα, μαζί ροκάνισαν τα έπιπλα του σπιτιού, τρύπησαν τον καναπέ και γαβγίζουν όποιον δεν τους γεμίζει το μάτι… Δυστυχώς είναι και τα δυο τους τα απόλυτα σπιτόσκυλα… Κάνουν τη βόλτα τους μόνο για την ανάγκη τους και αλίμονο αν τους αλλάξεις τη διαδρομή και τα πας παραπέρα από το καθιερωμένο. Ως εκ τούτου, βόλτες για καφέ ή μπάνιο στη θάλασσα αποκλείονται. Εδώ στο μπαλκόνι κάθονται μόνο αν είναι κάποιος από εμάς μαζί τους.
Είναι αγαπημένα μέλη της οικογένειάς μας και συνυπάρχουν ειρηνικότατα με τις γατούλες του σπιτιού..
Είμαστε μια μεγάλη αγαπημένη σκυλογατοοικογένεια..
Δάφνη
