Η ιστορία του ξεκινά κάπως έτσι: Μετά από χρόνια παρακλήσεων (ούτε αγία να ήταν), η Αθανασία, είπε -με μιση καρδια- το πολυπόθητο “Ναι” στον Ζαχαρια. Δηλαδή η απάντηση ήταν: “Εντάξει, ας πάρουμε ένα σκυλάκι αλλά να είναι μικρόσωμο και να το μάθεις να μη με πλησιάζει.”
Τι ήθελε και το ‘πε…… Αμέσως Site φιλοζωικής και αρχίζω έρευνα σε βάθος. Ποια έρευνα σε βάθος; Στις πρώτες πέντε ανακοινώσεις,-10 κουταβάκια πεταμένα σε χωράφι φροντίζονται από κάποιους…..κλπ κλπ κλπ-. Φτάνοντας εκεί, παρατηρώ ότι κάποια από αυτά, έχουν κάνει το πιο μικρόσωμο παιχνίδι τους.
Αυτό ήταν! Πρώτα μια γρήγορη προσευχή σε όποιον άκουγε εκείνη τη στιγμή και γρήγορα στον κτηνίατρο, ζητώντας του γάλα σε σκόνη. Βλέποντας τον μικρό μου λέει: “Τι το πήρες το σκυλάκι, δε βγάζει την εβδομάδα. Του απάντησα: “Ξέρω πως είναι δύσκολο. Δώστε μου το γάλα να κάνω μια προσπάθεια μπας και…”. Η απάντησή του ήταν πως σε δύο μέρες θα’χει πεθάνει το σκυλί.
Το ήπιε όλο ο μικρός και *ΝΑ ‘ΜΑΣΤΕ*! Σε λίγο γίνεται 8 χρονών
1) Είναι τελείως ανισόρροπος…. (μιλάμε για πολύ γέλιο)
2) Είναι λίγο παραπάνω από ισότιμο μέλος της οικογένειας μας.
Και το κυριότερο, είναι ένας *Μαύρος, Μαύρος, Κατάμαυρος Μαύρος, με Μαύρα Μάτια. Ποια τα ‘δε και δεν έγινε σαν το γυαλί κομμάτια!”
Υ.Γ. Μετά το πρώτο τριήμερο, αν κάποιος έκανε το λάθος να κοιτάξει έστω και λίγο στραβά τον Ερμή, η Αθανασία με συνοπτικές διαδικασίες τον είχε εκτελέσει ( Με την καλή έννοια )!ΧΑ ΧΑ ΧΑ ΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΑΑ.
Σας ευχαριστούμε πολύ που μας ακούσατε και…
Μαζέψτε ένα σκυλί του δρόμου. Ένα σκυλί που να έχει ανάγκη εσάς. Όχι τόσο ανάγκη που θα είχατε εσείς για ένα σκυλί. Θα αλλάξει τη ζωή σας μόνο προς το ΚΑΛΎΤΕΡΟ!
Χάρης
