Υπάρχει μια αρχαία ιστορία που είναι διδακτική. Δεν είναι μύθος (όπως ίσως θα μπορούσε να υποθέσει κάποιος-α) αλλά είναι απόλυτα πραγματική. Θα την πούμε λοιπόν όχι βάζοντας αρχαία κείμενα εδώ αλλά δικά μας λόγια για να γίνει κατανοητή.
Κυβερνούσε κάποτε στις Συρακούσες της Σικελίας, στα αρχαία χρόνια, ένας τύραννος. Αυτός λεγότανε Διονύσιος. Ο Διονύσιος μπορεί να ήτανε μεν πολιτικός αλλά ήθελε να περνιέται και για ποιητής. Αλλά, ποιητές δε γίνονται όλοι, θέλει ένα ταλέντο. Και ο Διονύσιος δε το είχε. Αλλά ποιος θα έλεγε σε ένα τύραννο ότι τα ποιήματά του πως ήταν για γέλια; Όλοι λοιπόν του λέγανε πως έγραφε υπέροχα ποιήματα και ας συνέβαινε το αντίθετο.
Κάποια στιγμή, σε ένα πλούσιο «πάρτι» που έκανε ο Διονύσιος έτυχε να παρευρίσκεται ο Φιλόξενος. Αυτός Έγραφε υπέροχα ποιήματα και όλοι τον θαύμαζαν. Μιας που βρέθηκε λοιπόν στο «πάρτι» ο Διονύσιος απήγγειλε κάποια από αυτά που είχε γράψει και ζήτησε τη γνώμη του. Ο Φιλόξενος όμως δεν ήτανε κάποιος τυχαίος και δε φοβότανε να πει την αλήθεια. Έτσι του είπε του Διονύσιου πως έγραφε «Οικτρά».(ναι, αυτή ήταν η ακριβής λέξη).
Ο Διονύσιος φυσικά εξοργίστηκε. Έγινε πυρ και μανία. Δεν είχε συνηθίσει βλέπετε να μην τον εκθειάζουν γιατί γύρω του είχε πολλούς αυλοκόλακες. Έβαλε έτσι και τον συνέλαβαν και άρχισε να λέει πως θα τον θανατώσει. Τον έπιασαν όσοι θαύμαζαν τον Φιλόξενο και του μαλάκωσαν, με τα πολλά, την καρδιά. Και η αλήθεια είναι πως αυτό πέτυχε. «Στην άρρωστην οργή γιατρός ο λόγος», που λέει και το αρχαίο δράμα «Προμηθέας Δεσμώτης». Και βάζοντας του λογική, γιατρεύοντάς του την οργή, είπαν να μη τον θανατώσει. Όμως ο Διονύσιος ακόμη ένιωθε θιγμένος. Έτσι έστειλε λοιπόν τον Φιλόξενο για τιμωρία στα λατομεία.
Πέρασαν λίγες μέρες, και όπως ξέρουμε, ο χρόνος καταλαγιάζει το θυμό. Πέρασε λοιπόν η οργή του Διονύσιου. Εκμεταλλεύτηκαν αυτό το γεγονός και επενέβησαν οι φίλοι Φιλόξενου. Ο Φιλόξενος, έτσι απελευθερώθηκε. Όμως φαίνεται πως ακόμη είχε μανία με την ποίηση ο Διονύσιος. Έτσι με την πρώτη ευκαιρία που έκανε ένα μεγάλο και πλούσιο «πάρτι», ο Διονύσιος, άδραξε την ευκαιρία να απαγγείλει ποιήματα. Ξανά ζητήθηκε η γνώμη του Φιλόξενου για την ποίηση του Διονύσιου. Γυρίζει και πάει να φύγει ο Φιλόξενος.
«Που πάς;» ρώτησε ο Διονύσιος
«Στα Λατομεία…» απάντησε ο Φιλόξενος.
Κάτι για κλείσμο…
Πρέπει να είμαστε ειλικρινείς λοιπόν και να αποδεχόμαστε τις συνέπειες της ειλικρίνειάς μας, όποιες κι αν είναι αυτές. Άφοβα πρέπει να λέμε τη γνώμη μας είτε αρέσει στους άλλους είτε όχι. Και αν «λατομεία» δεν υπάρχουν στη σύγχρονη εποχή, υπάρχουν όμως τα delete και τα μπλοκ των κοινωνικών δικτύων. Αυτά είναι τα «λατομεία» της εποχής μας και πρέπει να τα δεχόμαστε όταν διάφοροι μας θεωρούν «Φιλόξενους». Αν σε κάποιους δεν αρέσουμε γι’ αυτά που λέμε..τι να κάνουμε, δε γίνεται να αρέσουμε σε όλους.
Συντάκτης: Μάριος Π.
YouTube Channel: https://www.youtube.com/channel/UCD7ZgI8g48KNyeQSwd8CK7A
