Το σκυλάκι μου που το λένε Ήρα.
Το πήρα από το κυνοκομείο μετά από 3 χρόνια σκέψης για το αν θα μπορώ να αναλάβω μια τέτοια ευθύνη, διότι τότε ήμουν 19 χρονών… Τα μυαλά μου ήταν πάνω από το κεφάλι μου, αλλά βασιζόμουνα στο ιδανικό σκυλί που όλοι έχουμε στο μυαλό μας… ένα μεγαλόσωμο το οποίο θα το βγάζουμε και θα κάνουμε μόστρα και στο σπίτι θα ‘ναι Παναγία.
Δυστυχώς μετά από λίγο καιρό από τότε που έκανα αυτή τη σκέψη έχασα τον πατέρα μου… Οπότε όλα τα σχέδια-σκέψεις περί σκύλου έμειναν πίσω.
Μετά από 2.5 + χρόνια, αφού ορθοπόδησα και οικονομικά – όσο μπορούσα – αλλά και κυρίως πνευματικά ήρθε η μεγάλη απόφαση. Καθώς λοιπόν κοιτούσα για τον μελλοντικό μου σκύλο, ξαφνικά αυτές οι σκέψεις εμφανίστηκαν ξανά… – αν θα μπορούσα να ανταπεξέλθω πλέον απέναντι σε αυτό για να έχει μια ζωή όπως πρέπει… Έκανα πίσω…
Λίγο πριν κάνω τη μεγάλη αλλαγή στη ζωή του σπιτιού μου… αναρωτιόμουν… μπορώ ή δεν μπορώ; Το τελευταίο διάστημα επικρατούσε μια κατάθλιψη, μια μαυρίλα μέσα στο σπίτι. Έβλεπα μέρα με τη μέρα τη μαμά μου να μην έχει καθόλου όρεξη να κάνει οτιδήποτε, πέραν από το να κάθεται σε μια γωνία με κλειστά όλα τα φώτα, όλη μέρα.
Αφού περίμενα να δω αν αλλάξει κάτι και δεν άλλαζε… αποφάσισα να λάβω δραστικά μέτρα με την είσοδο μιας καινούριας παρουσίας μέσα στο σπίτι. Ξύπνησα λοιπόν ένα πρωί, πήρα τηλέφωνο στο κυνοκομείο να δω πού ακριβώς είναι και αν μπορούσα να πάω άμεσα. Αφού έλαβα το ΟΚ, πήγα και είδα όλα τα σκυλάκια.
Κατέληξα στο Ηράκι μου που το ερωτεύτηκα από την πρώτη ματιά. Έφερα τον σκύλο στο σπίτι και τότε είδα στην πράξη πόσο δύσκολο είναι να έχεις σκύλο, ο οποίος μάλιστα ήταν κακοποιημένος με αποτέλεσμα να αντιμετωπίσω πολλά προβλήματα και ως προς τη συμπεριφορά του και ως προς την κοινωνικοποίηση του.
Μετά από πολύ καιρό, υπομονή και ξενύχτια, η Ήρα έχει γίνει ένα υπέροχο σκυλάκι. Έχει γίνει η χαρά του σπιτιού και πραγματικά έχει αλλάξει και τη δική μου τη ζωή και της μαμάς μου. Είναι πραγματικά υπέροχο το πως μια ζωούλα που ήταν στον δρόμο μπορεί να έχει ένα τέτοιο αποτέλεσμα, μέσα σε λίγο χρονικό διάστημα.
Όπως καταλαβαίνετε πλέον το Ηράκι μου έχει γίνει η κόρη της μαμάς μου.
Υ.Γ. Συγγνώμη αν σας κούρασα με το μακροσκελές μου μήνυμα. Συνέχισε με τις βιντεάρες σου.
Με αγάπη
Μανόλης, Μαμά (Βάσω), Ήρα
