Πέρυσι στις 15 Φεβρουάριου του 2019 υιοθέτησα από μια κυρία τη σκυλίτσα της που ήτανε 10 χρονών. Με κομμένη ουρίτσα, σπασμένα όλα τα δοντάκια εκτός από ένα και την είχε μόνο για αναπαραγωγή.
Είναι φοβική σε άσχημο βαθμό, φοβάται τα πάντα.
Δεν τρώει σε μπολάκι, το φοβάται και της βάζω φαγάκι σε φύλλα από τετράδιο. Μόνο νεράκι πίνει από συγκεκριμένο μπολάκι και μόνο αν της το δίνω εγώ.
Στις 14 Μαρτίου 2020 ξαφνικά το απόγευμα μου έβγαλε κάτι υγρά περίεργα. Την πήγα κατευθείαν στην κτηνίατρο και μου είπε να την πάω πάλι το πρωί. Στις 8:45, 15 Μαρτίου 2020, ήμασταν εκεί, στην κλινική. Της έβαλαν όρο και έγιναν όλες οι ενέργειες που έπρεπε να γίνουν. Στις 12:00 την βάλανε στο χειρουργείο, γιατί είχε πιομήτριο. Ενώ είχε ξεκινήσει το χειρουργείο, βγήκε η γιατρός στο πρώτο 15λεπτο και μου είπε πως έχει και καρκίνο στους μαστούς. Χειρουργήθηκε στο πιομήτριο και στη δεξιά πλευρά των μαστών. Το χειρουργείο κράτησε 1 ώρα. Νοσηλεύτηκε τρεισήμισι ήμερες. Ε
Όταν πήγα να την πάρω η γιατρός μου είπε τι ακριβώς πρέπει να κάνω – πλύσεις, φαγητό και αντιβίωση – μέχρι να κόψουμε τα ράμματα.
Σε 2 μήνες πρέπει να χειρουργήσουμε την αριστερή πλευρά των μαστών. Στις 26 Μαρτίου 2020 πήγαμε και κόψαμε τα ράμματα. Τώρα είναι μια χαρά η αγάπη μου.
Πιστεύω ότι η δύναμη της αληθινής αγάπης νικάει τα πάντα.
Σας ευχαριστώ που διαβάζετε την ιστορία μου.
Να είστε καλά για όσα καλά κάνετε.
Κυριακή
