Μένω στον τέταρτο όροφο μιας πολυκατοικίας και δίπλα υπάρχει ένα παλιό ακατοίκητο σπίτι με κεραμοσκεπή. Πριν 15 μέρες περίπου είχε ρίξει δυνατό χαλάζι και από το μπαλκόνι του σπιτιού μου πρόσεξα πως στην αυλή αυτού του σπιτιού είχε πέσει μία φωλιά με σπουργίτια και δίπλα υπήρχε μία γάτα. Προσπαθούσε να πηδήξει τον φράχτη για να βγει έξω και νιαούριζε.
Πήρα τηλέφωνο τον ιδιοκτήτη του διαμερίσματος που οδηγεί στην αυλή, ο οποίος μπόρεσε να έρθει το βράδυ. Μπήκαμε μέσα με φακούς και βρήκα μόνο ένα μικρό σπουργιτάκι. Ήταν αρκετά τρομαγμένο και βρεγμένο. Δεν μπορούσε να πετάξει. Το έπιασα προσεκτικά και το πήρα στο σπίτι. Το έβαλα μέσα σε ένα κουτί φτιαγμένο από φελιζόλ και μέσα τοποθέτησα βαμβάκι. Το τάισα και την επόμενη μέρα το ελευθέρωσα για να επιστρέψει στην οικογένειά του.
Όσο για τη γάτα… δεν τη βρήκαμε πουθενά. Υπέθεσα πως θα κατάφερε να βγει. Όμως δεν ήταν έτσι…. Φοβήθηκε από την παρουσία μας και κρύφτηκε. Μετά από μερικές μέρες ξανάκουσα το νιαούρισμά της και αυτή τη φορά ήταν πιο δυνατό… Την είδα από το μπαλκόνι και ήταν φανερά αδυνατισμένη. Αμέσως σκέφτηκα να τις ρίξω κάτι να φάει από ψηλά και τις έριξα και λίγο νεράκι.
Έπρεπε όμως να την βγάλουμε από εκεί άμεσα. Πήρα τηλέφωνο την πυροσβεστική υπηρεσία στο 199 και ήρθε σε 20 λεπτά. Δίσταζαν να ανέβουν με τη σκάλα από την κεραμοσκεπή του παλιού σπιτιού διότι υπήρχε κίνδυνος τραυματισμού.
Για καλή μας τύχη, είδα γραμμένο με Spray στον τοίχο του παλιού σπιτιού ένα κινητό τηλέφωνο. Το κάλεσα και ήταν ο ιδιοκτήτης, ο οποίος ήρθε και μας άνοιξε. Μπήκαμε μέσα με τους άνδρες της πυροσβεστικής και ανεβήκαμε στην ταράτσα του παλιού σπιτιού. Από εκεί ρίξαμε μία μακριά πτυσσόμενη σκάλα και μπόρεσε η γάτα να βγει μόνη της. Σώθηκε!
Η απορία μου είναι η εξής: “Πώς άντεξε τόσες μέρες στην αυλή χωρίς νερό και φαγητό;”
Redlegend100
