Πριν 3,5 χρόνια ο κούκλος αυτός βρέθηκε να περιφέρεται έξω από το σπίτι μου! Ήταν πολύ ήρεμος και φιλικός.. Σίγουρα από σπίτι… Όμως χωρίς κανένα στοιχείο πάνω του.
Μετά από ψάξιμο και αναμονή, μήπως τον αναζητήσει κάποιος, χωρίς σκέψη αποφάσισα να γίνει μέλος της οικογένειας (εννοώ έμενα και τη Ντίνα – περσική γατούλα)!
Το όνομα που δώσαμε Μπούμπλικ..
Τριάμισι χρόνια με πολλή αγάπη, ενέργεια, τρέλα, παιχνίδι, μικρούς τσακωμούς, αλλά και πολλά προβλήματα με το θέμα υγείας που έχει – επιληψία… Όπως κατάλαβα πολύ σύντομα ήταν και ο λόγος που τον παράτησαν!
Πάντα λέω αυτός ήρθε και με βρήκε… δεν τον βρήκα! Και σίγουρα δεν έπεσε έξω στην επιλογή του…
Μπούμπλικ σε ευχαριστώ γιατί με έμαθες πολλά!
Θέλω να πω σε αυτούς που κάποτε τον παράτησαν μόνο του στον δρόμο ότι τους ευχαριστώ που μας έδωσαν την ευκαιρία να γνωριστούμε! Σίγουρα δεν ξέρουν τι έχασαν αλλά και δεν τους άξιζε κιόλας να τον έχουν..!
Γεώργιος Ν.
